We hadden gisteren een wat stugge start in Cremona, niet gek na eerst een uitstapje in Bergamo en dan nog een pittige rit daarna. De avond hadden we nog wel een lichtpuntje bij ons biertje, maar verder scheen de stad ons wat Woerdens aan. Maar vandaag is alles anders. We hebben een belangrijke mededeling, dus blijf het blog volgen….
Monter gingen we met brood en tomaten op pad, op de een of andere manier hadden we geen ontbijt geboekt, gelukkig hadden we nog mondvoorraad. Lekker koffietje vooraf, een espressootje om wakker te worden. Daarna ons ontbijt op een leuk groen pleintje.
Ons plan was om naar het Museo Civico Ala Ponzone te gaan. Onderweg kwamen we echter een affiche tegen van het Museo Diocesano, oftewel een Kerk Museum met middeleeuwse kunstwerken. Dat leek ons helemaal geweldig, die zouden we eerst pakken en daarna die andere. En inderdaad, het museum was erg indrukwekkend. de museummedewerker had ons nog een combi-ticket aangeboden voor ook het Museo Verticale del Torrazzo di Cremona, maar die toren hadden we onderweg al gezien, en bij het ontbreken van een lift lieten we deze aanbieding aan ons voorbij gaan. Je moet weten dat die toren 112.54 meter hoog is en de temperatuur inmiddels al weer was gestegen tot 30 graden.
Wel hier een filmpje voor de sfeer:
We waren er al aan gewend dat musea en andere etablissementen tussen de middag sluiten. Dus toen we om 13 uur het museum verlieten, besloten we eerst te gaan lunchen voordat we het Museo Civico Ala Ponzone in de middag aan zouden doen.
Bij Caffetaria Pierrot heerlijke salades gegeten, lekker Aperolletje (Carla) en biertje (Karin) erbij en afgesloten met een espressootje. Is dat stomme museum de rest van de dag gesloten!? Okay, dat betekent dus twee museum bezoeken morgen voordat we Cremona uitzwaaien.
Wat vonden we verder van Cremona? Eigenlijk best een leuk stadje. We zagen veel vioolbouw ateliers, logisch want Cremona is de plek waar de Stradivarius viool vandaan komt. Maar dat Claudio Monteverdi er geboren is, blijft wat ondergesneeuwd. We vonden zijn standbeeld op een pleintje met behoorlijk achterstallig onderhoud, zie ook ons filmpje.
Carla sprak nog een dame aan in de WC bij Pierrot – vraag me niet hoe dat zit – en die wist te vertellen dat de specialiteiten van Cremona Torrona Nougat en de Mostarda (geconfijt fruit en siroop met mostersmaak). zijn.
Onze dag eindigde bij een terras voor de Kathedraal. We gingen voor een biertje, en – het wordt voorspelbaar – we kregen er weer een plankje met allerlei lekkers bij. Ook de Horeca in Italië heeft last van personeelstekort, maar we wisten onze serveerster toch een glimlach te ontlokken met een ruime fooi.
