dag 12 – Een zennige dag in het Ritsurin Park

Takamatsu voelt goed. We waren gisteren aangenaam verrast toen we aankwamen. Op het programma vandaag staat een bezoek aan het Ritsurin Park, een van de mooiste parken/tuinen van Japan. Doch eerst heeft Karin onbedwingbare behoefte aan iets anders dan vis en rijst voor het ontbijt. Ook moeten we nodig geld pinnen. Dat is in Japan niet zo makkelijk, zeker niet in het weekend, want de machines, waar we uit kunnen pinnen zijn maar beperkt open en beperkt aanwezig.

[one_third]

[/one_third]
[one_third]

[/one_third]
[one_third_last]

[/one_third_last]

Onderweg naar het postkantoor komen we in een hele lange overdekte winkelpassage. De sfeer is gezellig. In de verte zien we wat drukte. Er blijkt een touwtrekwedstijd te gaan plaatsvinden. Om de plek heen worden wat kraampjes opgebouwd. We hebben precies genoeg tijd om even een ontbijtje te scoren.

De wedstrijd is officieel met scheidsrechters, jury’s en bekers, maar de sfeer is jolig. Er zijn verschillende teams die tegen elkaar strijden. We blijven even hangen en gaan dan naar het park. Het ligt twee kilometer verderop en is makkelijk te voet te bereiken.

Bij de ingang betalen we entree en kiezen voor een Duitstalige platte grond. Carla leidt ons meteen naar het toilet. Op de meest ondenkbare plekken in Shikoku zijn er openbaren toiletten, die zichtbaar goed onderhouden worden. Dat is ook wel nodig, want met die hitte moet je veel drinken, maar ook veel plassen.
[one_half]

[/one_half][one_half_last]

[one_half_last]

Met genoeg mondvoorraad thee, druiven en rijstcrackers vertoeven we bijna heel de dag in het park. Het park bestaat al bijna 300 jaar en je voelt dat het met liefde en eerbied onderhouden. In de meertjes zwemmen Kooikarpers en waterschildpadden. Wanneer je op een brug of langs de kant van het water gaat staan komen ze massaal naar je toe zwemmen in de hoop dat je ze komt voederen. De karpers zijn er in allerlei maten en kleuren. Karin houdt er niet van. Volgens haar lijkt het net alsof ze een of andere huidziekte hebben.
[one_half]

[/one_half][last_one_half]

[/last_one_half]

We lopen lekker genietend door het park. Er zijn bankjes waar we kunnen gaan zitten en om ons heen kunnen kijken. In een theehuis krijgen we een theeceremonie en kunnen we daarna in een andere ruimte verder genieten van het uitzicht. Er is een mooie grote, open ruimte met tatami-matten op de vloer, eigenlijk ons Japanse droomhuis.

Het wordt tijd om naar het hotel te gaan om ons op te frissen en het inmiddels legen fototoestel op te laden. We willen de zonsondergang dit keer wel vastleggen. Helaas. Alhoewel het nog erg lekker is aan het water heeft de zon zich verscholen achter de wolken en komt niet meer tevoorschijn.
Morgen gaan we weer op pad. Doel is Tokushima, de stad van waaruit we naar het vaste land af zullen reizen via de langste brug ter wereld, maar daarvoor willen we eerst nog naar Shikoku Mura, een historisch openluchtmuseum.
[one_half]

[/one_half]
[one_half_last]

[/one_half_last]