7 september nog steeds. We zijn nog niet Sapporo uit, maar hebben wel de knoop definitief doorgehakt, we gaan Hokkaido niet verder in, maar terug naar Tokyo. Als we de vluchten checken komen we erachter dat wel meer mensen dat hebben bedacht. Alles is volgeboekt, we kunnen nog net de laatste stoelen reserveren voor een vlucht om 16:15 aanstaande zondag. Dat betekent nog 2 nachten in Sapporo. Omdat we volgens oorspronkelijk plan met de huurauto zouden vertrekken naar de volgende bestemming, is onze hotelkamer niet meer beschikbaar. Ai, we waren niet helemaal kapot van dit hotel, maar ergens anders overnachten blijkt ook een probleem. Doordat alle verbindingen per trein en bus geblokkeerd zijn, stokt het verloop bij de hotels. Daarnaast laten sommige hotels geen gasten meer toe, omdat alle voorzieningen uitgeschakeld zijn.

Bij het toeristenbureau verwijzen ze ons naar een school dat tijdelijk fungeert als opvangcentrum, al bij de portier wordt duidelijk dat ze vol zitten. Wel mogen we even plassen en krijgen we ieder 2 rijstbollen mee. Dat eerste lucht heerlijk op want op 1 openbaar toilet in het Odori park na, zijn er verder maar weinig plekken open om de plasbehoeften te bevredigen. En die rijst is ook welkom na het crackerdieet van twee dagen. Het opvangteam verwijst ons naar een andere plek in de stad, het Sports Center in het Nakajima park, vlak bij ons hotel. We togen daar naartoe, en checken onderweg nog ons oude hotel, waar we onze koffers konden laten staan. En, er is een kamer vrijgekomen! Wel op de 8e verdieping – brrr nog schudgevoeliger – en maar voor 1 nacht. Nou ja, het moet maar. Na voor de zoveelste keer het trappenhuis beklommen te hebben met dit keer onze zware koffers, storten we bezweet op bed neer. Het is even na vijven de duisternis valt snel in hier, en nog steeds geen lift, geen water en geen elektriciteit. We besluiten om nog een keer op pad te gaan, voor wat frisse lucht en om wat emmertjes water te halen. Voor een kattewasje en om de wc door te spoelen.
Als we het trappenhuis weer naar beneden doorsjokken, gaat ineens het licht aan. We slaken een gil. Elektriciteit en nog fijner: water! We kunnen ons weer douchen.
Sapporo again


We gaan de stad in, en alles kleurt en gonst weer. Sommige restaurants hebben hun deuren al weer open gedaan, en we gaan een gezellig lawaaiig eettentje in. We eten een heerlijke salade, gefrituurde tofu en rijst met varkensvlees. Voor de keel te smeren een oolong hai.
Wat kan een mens daar van opknappen. En waar we morgen slapen? Ach, dat zien we dan wel weer.
Joepiejee! Wat zal dat genieten zijn. Douchen en weer wat eten. En keven in de stad! Het is wel een avontuurlijke vakantie geeorden zo. Ik ben benieuwd waar jullie morgen slapen ….
Nou, dit is nu al een onvergetelijke reis geworden lijkt me. Hoe kwetsbaar is de mens! Gelukkig loopt het allemaal goed af voor jullie. Ik neem tenminste aan dat jullie vannacht niet op straat hoeven te slapen. Goede vlucht naar Tokyo!
Dames wat een avontuur ! Had wel wat meegekregen over er tyfoon maar dat er ook bevingen waren ! Blijf jullie volgen