Dag 10 – van de architectuur ????

Nou ja, architectuur? Vandaag stond de wijk Yanaka op ons programma. De wijk is de meest traditionele buurt in Tokyo. Maar eerst keutelen. Heerlijk uitgeslapen in ons eigenste appartementje. Wat een luxe om wakker te worden in een ruimte die groter is dan 2 bij 3 (of zo). De avond van tevoren waren we de buurt ingetogen op zoek naar een winkeltje om het ontbijt in te slaan. Grappig genoeg komen we nooit verder dan een yoghurtje en een rijstbal. Dat heb je met twee “stieren”, die zijn zo behoudend als het maar kan. Waarom zou je iets veranderen als het oude goed bevalt? We waren wel verdwaald.  Dat is ons de hele reis nog niet overkomen. Maar nu wel, dus. De oplossing was om helemaal terug te lopen naar het station Nippori. Van daaruit wisten we het appartementencomplex wel weer te vinden. Overigens: ik vrees, dat we er behoorlijk illegaal zaten. Het leek erop, dat de eigenaar van het appartement de woning had aangeschaft voor verhuur aan toeristen. Bij de ingang van het complex stond een bordje waaruit je kon opmaken, dat Airbnb niet toegestaan was.

Ontbijt met yoghurt en een rijstbal

Yanaka

Het was al 11.30 uur toen we het pand gingen verlaten en richting Yanaka gingen lopen. We keken onze ogen uit. Het begon met een winkelstraat met winkeltjes waar wij grote westerlingen niet eens in passen. En als we er al inpassen, dan gooien we alles om met onze grove bewegingen. Japanners zijn over het algemeen een stukje kleiner, maar bewegen ook kleiner en praten zachter. Zij nemen in het geheel stukken minder ruimte in.

Oud en nieuw

De huizen in de oude wijk waren al even klein. Ongelofelijk! Ik begon het ineens een beetje benauwd te krijgen bij alleen de gedachte al om zo’n huisje in te moeten. Ook de trapjes waren heeeel smal. Het leuke was, dat er hele oude huisjes waren, maar ook nieuwe huisjes. Hieronder volgt een impressie….s
[one_third][/one_third][one_third][/one_third][one_third_last][/one_third_last]

[one_third][/one_third][one_third][/one_third][one_third_last][/one_third_last]

Op bezoek

Na uitgerust te hebben op een prachtig tempelcomplex zijn we doorgereden naar Kiko.  Eigenlijk zouden we op onze laatste Japandag bij haar komen eten,  maar door alle toestanden in het begin van de reis hebben we ons programma gewijzigd en gaan wij straks nog een paar dagen  naar Takayama en van daaruit gaan we niet meer terug naar Tokyo, maar reizen we rechtstreeks naar Narita, om onze laatste nacht in Japan in een hotel bij het vliegveld door te brengen. We moeten er namelijk al vroeg zijn voor de terugreis.

Sulplise!!

We konden Kiko niet bellen. Zij verwachtte ons dus niet. Eenmaal aangekomen bleek Kiko niet thuis te zijn. Ismedatwat!. Tja, dan maar een briefje in de brievenbus. Met dat Karin het briefje wilde schrijven kwam Kiko ineens aanlopen. Ze had net boodschappen gedaan. Ze schrok zich helemaal lam. Tegelijkertijd was ze ook bijzonder opgelucht ons in goede gezondheid aan te treffen. Het werd een  leuke avond bij Kiko thuis. Nog even wat aanvullende boodschapjes doen, een Sumowedstrijd kijken, lekker eten, drinken en bijkletsen.

Op de tv volgden we met behulp van Kiko het nieuws. Er wordt nog dagelijks bericht over de schade door de tyfoon in de regio van Osaka en de aardbeving in Hokkaido. In het appartementencomplex waren we ook gespreksstof geweest voor Kiko en haar buren. Zij had natuurlijk iedereen verteld over die 2 Hollandse meiden die naar Hokkaido gingen en waar ze nu heel erg ongerust over was. Die avond kwam een van de buurtjes wat lekkere zoetigheid brengen. Iedereen weer gerustgesteld

https://m.youtube.com/watch?v=Sxmt0FC9ccI

Sumo

https://m.youtube.com/watch?v=_IOTVwZhufw

En lekker eten

[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]