Vandaag begonnen we de dag met een heerlijk Japans ontbijtje. Best wel gezond, eigenlijk: wat groente, misosoepje, gepocheerd eitje, wat rijst met nori, natto, okra, edamame en tofu. Dan nog een sapje en een bakkie koffie. We kunnen er weer tegenaan.
Op het programma staat de Skytree, de een na hoogste toren van de wereld. We waren gewaarschuwd, want het zou zo druk zijn, dat je waarschijnlijk geen ticket voor dezelfde dag kunt bemachtigen, maar tot nu toe zat ons alles alleen maar mee, dus waarom zou het vandaag niet ook lukken. En ja hoor, we konden gewoon een kaartje kopen en togen in de “herfstlift” naar boven. Je moet weten dat er ook een lente, zomer en winterlift is. Bij elke stap worden we door vriendelijke hostesses in de goede richting geleid. Boven aangekomen is het uitzicht indrukwekkend.
Het bezoek aan de Skytree bleek een bijna dagvullend programma te zijn. Er zat nog een hele winkelpassage aan vast met o.a. een buitensporige giftshop.
Het meest interessant vind ik de foodafdeling. We zijn nieuwsgierig naar de producten die we niet kennen en verbazen ons over de prijs van fruit, echt onbetaalbaar. Ik kan me voorstellen dat de doorsnee Japanner weinig tot geen fruit eet. Wij zelf slaan het fruit ook maar over.
Octopusballen
In plaats daarvan wagen we ons aan de Japanse bitterbal. In plaats van vlees is er octopus in verwerkt. Er zijn bonitoflakes en lenteuitjes overheen gestrooid en je dipt het in een sausje met soja en gepureerde daikon.
De Kurfürstendam van Tokyo
De rest van de middag schooieren we in de wijk Aoyama, over een straat die we “de Kurfürstendam” van Tokyo genoemd hebben, alleen had je hier veel meer gerenommeerde zaken: Omotesando. Natuurlijk pakken wij ook de kleine zijstraatjes, zo nieuwsgierig als we zijn.
De bedoeling was om nog even door te lopen naar de straat waar Karin een korte tijd gewoond heeft, maar daar kwam het niet meer van. Het begon te regenen en bovendien werd het al donker. We zijn nog even een soort koffietent ingedoken, een leuke ruimte met jazzy muziek, een-persoons-bankjes, fauteuils en tafels met stoelen. Het leek een soort ontmoetingsplek van tout young Tokyo en wij zaten er ook…
Wat een fantastische verhalen, foto’s en filmpjes krijgen we te horen en zien ( en bijna te proeven) Jullie kunnen zo een reisprogramma beginnen. Ik verheug me nu al op de volgende aflevering!
Xxx Fre
Nóg hoger dan de Euromast????!
Hebben jullie in de hoogte nog gedachten aan een aardbeving gehad? Lijkt mij best een eng idee…
Wat ik wel een fijn idee vind, is dat je gewoon kunt leven zonder fruit. Hoeven we ook niet mee krampachtig 2 stuks per dag weg te werken????. Veel plezier verder, liefs
(Carla)
Dat vond ik nou ook. Gewoon elke dag een bolletje witte rijst en alles is okay????
Wat een leuke blog / volg meiden … ik vind eigenlijk het eten ook wel heel interessant …houd ins vooral op de hoogte van jullie dagelijks dieet !